ما همیشه در مورد افراد قضاوت های متفاوت می کنیم.حتی پشت سر دیگران حرف های ناپسند می زنیم.مثلا هر وقت کسی به خودش می رسه هزار حرف برایش جور می کنیم.
از همین جهت باید این حرف قشنگ را طلا گرفت:«تا زمانی با کفش هایم راه نرفتی در مورد راه رفتن من قضاوت نکن.»
اگر ما ادم خوبی باشیم در مورد بقیه فکرهای خوب می کنیم.اگر ادم بدی باشیم فکر می کنیم همه مثل ما هستند.
همیشه زمانی نگرش خود را عوض کنید زندگی شما مانند نگرش شما می شود.
این داستان معروف همه جا شنیدید:«در قطار نشسته بودم و یک پسر بزرگسال، همراه پدرش کنار من بودند.او هر چیزی می دید با هیجان از پدرش می پرسید:«اون چیه؟اون چیه؟»
درمورد درخت،سنگ یا حتی اعضای بدن خودش.کم کم عصبانی شدم و به پدر او گفتم:«پسر شما مگه بچه 6 ساله است؟چرا هی می پرسه؟
پدر پیر گفت پسرش امروز چشم هایش را عمل کرده و تازه بینا شده است.پس از شنیدن این مطلب نگرش من نسبت به پرسش های پسر عوض شد.من می خواستم پسر سوال بپرسد و دنیای خودش را بشناسد.
امیدوارم به زندگی خوب نگاه کنید و همیشه قضاوت های نیک داشته باشید.
«پرنده مهاجر»
- ۹۵/۰۲/۰۷